Pierwsza ciąża w wieku 30 lat w większości przypadków przebiega bezproblemowo. Warto jednak zdawać sobie sprawę z faktu, iż zajście zarówno w pierwszą, jak i drugą ciążę po 30 może być utrudnione. Co więcej, wzrasta wówczas ryzyko wystąpienia niektórych chorób takich, jak cukrzyca ciążowa. W przypadku pierwszego czy drugiego dziecka po 30 większe jest także ryzyko chorób genetycznych – zespołu Downa czy Edwardsa.
Warto zdawać sobie sprawę z faktu, iż kobiety rodzą się z rezerwą jajnikową, która wynosi 400 000 pęcherzyków. Po osiągnięciu przez organizm dojrzałości płciowej część z nich dojrzewa, a to jak duża ich ilość zostanie zapłodniona, uzależnione jest od szeregu czynników.
Z wiekiem rezerwa jajnikowa ulega zmniejszeniu, co, teoretycznie, daje mniejsze szanse na zapłodnienie. Jak pokazują badania, w przypadku pierwszej ciąży po 30, około 12-15 procent komórek jajowych ze wspominanej rezerwy może zostać zapłodnione.
Płodność po 30 można monitorować na wiele różnych sposobów, na przykład przez pomiar AMH I FSH. Pierwszy z nich to hormon anty-Mullerowski korelujący z rezerwą jajnikową. Ulega on zmniejszeniu razem z redukcją ilości komórek zdolnych do zapłodnienia. Drugi to natomiast hormon folikulotropowy, który pobudza czynność jajników i dojrzewanie komórek jajowych. Inny sposób to monitorowanie cyklu w badaniu ultrasonograficznym. Jest ono zalecane w szczególności w sytuacji, gdy dochodzi do cyklu bezowulacyjnych, co po 30 roku życia jest znacznie częstsze.
Trudności z zajściem w ciążę po 30 roku życia wynikać mogą nie tylko z redukcji rezerwy jajnikowej, lecz również ze zmniejszenia rezerwy plemnikowej u mężczyzn. Do tego drugiego w znaczącej mierze przymierza się siedzący tryb życia i wykonywanie zawodów wymagających spędzania wielu godzin przy komputerze czy za kierownicą. Dochodzi wówczas do przegrania jąder i podwyższenia temperatury spermatogenezy, czyli cyklu rozwojowego plemników. Niemały wpływ na męską płodność ma również sposób odżywiania oraz przyjmowane używki.
Ciąża po 30 może być także utrudniona ze względu na zaburzenia miesiączkowania. Dochodzi wówczas do pogorszenia jakości komórek jajowych, co może skutkować poronieniem lub wystąpieniem wad genetycznym. Po 30 roku życia rośnie także ryzyko ciąży pozamacicznej.
Gdy dojdzie już do zapłodnienia, przyszła mama, w większym stopniu niż młodsze kobiety jest narażona na wystąpienie charakterystycznych dla ciąży chorób takich, jak cukrzyca lub cholestaza ciężarnych. Większe jest tu również ryzyko rozwoju chorób naczyń oraz skłonności do obrzęków.
Podobnie jak w przypadku starania o dziecko przed 30, podstawą jest tutaj odpowiednie przygotowanie – wykonanie stosownych badań, zadbanie o stosowną masę ciała, dietę i aktywność fizyczną.